Gmina Jeżewoportal informacyjny

Sobotnie deszczowe popołudnie doskonale wkomponowało się w atmosferę i nastrój  towarzyszący IV finałowi ogólnopolskiego konkursu poetyckiego „Jeżewskie Skrzydło", który miał miejsce w Kawiarni „Ikar” w Jeżewie, jego organizatorami byli Gminny Ośrodek Kultury w Jeżewie przy współpracy Przedsiębiorstwa Wielobranżowego „Ikar”. Spotkanie, w dość kameralnej atmosferze zapoczątkował występ Ireneusza Gregowskiego kompozytora, autora tekstów i wokalisty nieistniejącej już kapeli ”Nie - toperz” zaprezentował się on kompozycjach muzycznych do tekstów tak znanych poetów jak, Władysław Broniewski, Konstanty Ildefons Gałczyński czy Tadeusz Nowacki, Gregowski zaśpiewał również kilka utworów w których nie tylko muzyka ale i słowa były jego autorstwa.
Głównym punktem spotkania było jednak podsumowanie i ogłoszenie wyników konkursu poetyckiego „Jeżewskie Skrzydło”, na konkurs wpłynęło czternaście zestawów poetyckich, zawierających po trzy wiersze. Jury w składzie Ariana Nagórska –  poetka, krytyk literacki i laureatka prestiżowych nagród, Swietłana Owczarska – również poetka, prezes Kujawskiego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Inowrocławiu i Janusz Kasak, pomysłodawca konkursu i tutejszy rzeźbiarz, postanowiło wyróżnić Mirosława Puszczykowskiego z Mogilna, trzecie miejsce przyznać Grzegorzowi Maria Pozimka z Inowrocławia, drugie miejsce Jadwidze Stróżykiewicz z Barcina, zaś  zwycięzcą konkursu jury uznało i przyznało statuetkę symbolicznego „Jeżewskiego Skrzydła”, panu Mirosławowi Antoniemu Glazik z Kowala. Laureat ma już na koncie siedem tomików poetyckich i antologię, wygrywał bardzo wiele konkursów  poetyckich i literackich do najważniejszych należy, przyznano mu roku 2002 III miejsce w Międzynarodowym Konkursie Literackim "Człowiek, Kultura, Środowisko" za esej pt. "O tajemnicach i religijności wiersza Bogdana Ostromęckiego "Hiob".
- Po raz pierwszy brałem udział w tym konkursie, w ogóle po raz pierwszy dziś byłem na terenie gminy Jeżewo i miałem okazję podziwiać piękno tutejszego krajobrazu, wyróżnienie cieszy mnie tym bardziej, że jego statuetka jest dość nietypowa, bo wyrzeźbiona w drewnienie przez jednego z jurorów pana Janusza Kasaka, uważam, że doskonale odzwierciedla ona tutejszy krajobraz pełen lasów drzew i zieleni – powiedział zwycięzca konkursu.
Po uroczystym wręczeniu wyróżnień przez wójta gminy Mieczysława Pikułę nagrodzone osoby zaprezentowały się w swoich utworach literackich.

Konkursowy zestaw poetycki laureata dzisiejszego konkursu Mirosława Antoniego Glazik 

XXX

Na cmentarzu zostawiliście kozła ofiarnego
Ktoś musi za tę śmierć odpowiedzieć
nieśmiało zgłaszam swój akces
spójrzcie odsłaniam się od pasa w górę
uderzycie wprost w serce pobijecie po oczach
powyrywacie włosy nie piłem często i pić nie będę
nie zmusicie mnie do tego uczę się oddychać śnić
nie planować i kochać na nowo w miasteczku pogrzeb za pogrzebem
pieprzony (widziałem go kiedyś jest piękny) 
pies sąsiadów wciąż wyje i wyje
to przestało być śmieszne dziś w nocy
umrze ktoś z kim wolałbym się nie spotkać
w całej skończoności małomiasteczkowego świata
miniemy się mój samochód zaryje nosem w ślepą uliczkę
potem zniknę bez śladu w policyjnym protokole
pojutrze zaczną kopać wielki dół
schylą się nad nim moje obolałe plecy
czarne kruki prysną w stronę piwiarni
widzę to przerażone miasteczko całe to obłudne
tragikomiczne misterium śmierci:
pogrzeb stos kwiatów wstążek i płonące błoto
chemia pożre trawę i potem pochłonie zapach wiosny
by zmiękczyć nasze ciała na żer
wszystkie cmentarne rekwizyty oszaleją
a póki co jest jeszcze zimno
a ty chłopcze będziesz szorował cudze kible
bo tam w tobie wszystko jest takie duże jak ocean
tobie odbije palma i zabijesz mnie naprawdę
bo życie to nie tandetna gra
lecz ja już tego nie będę widział
odejdę bez przerażenia
zostanie ci chłopcze nasz dom
wkrótce bejbiczek zakwili w przedpokoju
pojutrze w rajskim ogrodzie
ktoś odnajdzie kozła ofiarnego
nikt nie zapyta
dlaczego?
żył wiele razy

umarł

raz

14 marca 2009

RADOŚÄ† POWROTU

Patrzę w siebie
przywracam pragnienie powrotu
chciałem zatrzeć
wspomnienie
ale ono wyrywa mnie
z obcego świata
w podróży lubię galop czasu
minione chwile przeplatane pejzażami życia
i moje spojrzenia
będą rozwiewać grzywy wspomnień
albo rozrywać burzowe chmury
cięte
blaskiem
jej imienia
przebłagam czujne sztachety
powitam nasze drzewa
straż domowego zacisza
w sadzie pokłonię się ich koronom
jak korny paź głowom dumnych królów
znów oswoję twojego kota
na oknie pełnym słońca
proszę nie pytaj
skąd wywiodły mnie tęsknoty
miło usiąść na ławce w ogrodzie
pod deszczem płatków kwitnącej jabłoni
i zwyczajnym gestem oznajmić tobie
że już jestem
podejdź do mnie
przytul pocałuj
spraw
abym w to nasze miejsce
wrósł
a nie ucieknę
już
kwiecień 2009 r.

RYTM WYOBRAŹNI

 Odpoczywając w dyskretnej nocy
znów pobudziłem
niestworzone lęki
licząc niedomówione litanie
przywołałem grzeszne myśli
przymilają się drapieżnie
czekając na rozgrzeszenie
czerwienią flamenco
rozrasta się wolno
roztańczony erotyk
pęcznieje w skroniach
bolesna iluzja
żeby wtopić się
w rytm wyobraźni
nie rozproszę go
pomiędzy dniami
niech zostaną we mnie
te niestworzone ...

26 listopada 2003 - 5 maja 2009