Gmina Jeżewoportal informacyjny

W niedzielę na sali Domu Kultury w Jeżewie wyjątkowo w ramach poniedziałku zzz… miał miejsce koncert, po części rodzinnego zespołu Camerata Vladislavia z Włocławka.  Na scenie przed ponad stuosobową publicznością zaprezentowali się panowie Marek i Michał Dzięcielewscy przede wszystkim grający na skrzypcach. Prowadzącym cały koncert był senior Dzięcielewski, jednocześnie pełniący role konferansjera, jak również towarzyszący sopranistce Emilii Zielińskiej w śpiewie wybranych utworów. W skład zespołu wchodzi również, siedzący przy klawiszach, Jakub Ziółkowski. Koncert zaczął się spokojnym  „Usta milczą dusza śpiewa”, tuż potem „Złoty pierścionek” sala jeszcze lekką nieśmiałością, gdzieś po cichutku nuciła pod przysłowiowym nosem. Z minuty na minutę, a dokładniej mówiąc z utwory na twór Camerata wyraźnie się rozkręcała, a publiczność ośmielała. Zdecydowanie pomogła w tym nieco kabaretowa konwencja występu, przeplatana dużą dawką poczucia humoru, komicznej mimiki i gestykulacji. Między innymi również słuchacze dowiedzieli się jakie zalety posiadał Strauss, ku zaskoczeniu całej sali były to tylko trzy – mianowicie pierwsza to sława, druga pieniądze, a trzecia to sława i pieniądze, jak orzekł Marek Dzięcielewki rozbawiając tym publiczność. Jednak wcale nie to było największym zaskoczeniem występu, a informacja, którą  kilkakrotnie podkreślał prowadzący chwaląc jednocześnie chleb z Jeżewskiej piekarni. Jak powiedział – to najlepszy chleb jakie kiedykolwiek jadłem. Taki chleb piecze piekarnia w Jeżewie, którego my tu wszyscy występujący na scenie jesteśmy wielkimi fanami i smakoszami. Taka wiadomość bardzo zaskoczyła całą widownie. Oczywiście najbardziej poruszona była obecna na koncercie, żona właściciela piekarni i jego rodzina. A wracając do koncertu, dzięki takim  komentarzom, przebiegał on w wyjątkowo miłej atmosferze. Ku wielkiemu zdziwieniu i radości zebranych, ze sceny popłynęły dźwięki znanej chyba wszystkim  „Stokrotki” a więc „Gdy strumyk płynie z wolna”. Zaprezentowanej w wyjątkowo operetkowej aranżacji w dodatku wzbogaconej odpowiednią gestykulacją i mimiką śpiewających. Za nim jeszcze utwór, który śpiewała chyba cała sala, dobiegł do końca, z sali już dobiegały gromkie oklaski. Takich przerywników świadczących, o tym, że publiczności nie tylko się podoba ale jest wręcz zachwycona, było kilka. Kolejnymi pieśniami, która nie przebrzmiały bez echa było słynne „Gdybym był bogaty”, a tuż po nim na góralską nutę „Bystra woda”. Wówczas na sali chyba nie było nikogo, kto nie klaskałby do rytmu. Kiedy z kolei pani Emila głosem pełnym przejęcia, z panem Markiem, śpiewali słynne „Usta milczą dusza śpiewa… kochaj mnie”. Sala w wielkim skupieniu słuchała niezwykłej pieśni, jednak kiedy wokalistka mimo niewielkiej powierzani, z gracją zaczęła tańczyć walczyka, pomieszczeni kolejny raz wypełniło się gromkimi brawami. Jak przystało na karnawał, koncert zakończył się utworem „Przetańczyć cała noc”. Tuż po nim do akompaniamentu marsza Radeckiego nastąpiło oficjalne przestawienie zespołu, oznaczające zakończenie koncertu. Zachwycona publiczność nie od razu pozwoliła zejść ze sceny Cameracie. Długo nie milkły brawa, po chwili z widowni zaczęły rozlegać się też co raz głośniejsze prośby o bis. Wykonawcy nie dali się długo prosić. Na scenie ponownie rozległ się głos solistki, w wyjątkowo wzruszającej aranżacji  „Time to Say Goodbye”. Jak się można spodziewać  ponownie rozległy się nie tylko gromkie brawa, były również owacje na stojąco.

Koncert w dużej mierze mógł odbyć się dzięki przychylności wójta gminy Mieczysława Pikuły, który to dofinansował całe przedsięwzięcie, dzięki temu bilety były w bardzo przystępnej cenie.

Fragmenty opublikowane w "Czasie Świecia"